พระคุณแม่นั้นมากเกินจะเทียบกับสิ่งใดได้ ท่านเฝ้าทะนุถนอมเราตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์
ตั้งแต่เรายังไม่ทันลืมตาดูโลก จนเติบโตได้จนถึงทุกวันนี้ เฝ้าอบรมดูแลเราไม่ห่าง
ไม่ว่าเราจะทำสิ่งใดผิดพลาดมากมายแต่ไหน ท่านก็ไม่เคยโกรธ
อบรมเราด้วยความรักเสมอมา เพื่อความสุขของลูกแล้วแม่สามารถสละได้ทุกอย่าง ดังนั้นแล้วเราควรระลึกนึกถึงบุญคุณของท่านเสมอ
ทำให้ท่านภาคภูมิใจในตัวเรา และทำให้ท่านมีความสุขเมื่อได้เห็นเรามีอนาคตที่ดี
เลี้ยงดูท่านยามแก่ชรา ให้สมกับที่ท่านเลี้ยงดูเรามาทั้งชีวิตของท่าน ต้องเหน็ดเหนื่อยกับการอบรมเรา เพราะความรัก และอยากเห็นเรามีอนาคตที่ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น